We hebben een deadline: voor kerst moet de derde werkboot te water. Want… we hebben er kerstplannen mee. Hoe staat het met deze kerstboot?
Stil is het in de Zaagloods zelden. Er wordt gebeiteld, gezaagd, geboord, gelast. Lunchtijd om 13.00 uur is een schaars stil moment. ‘De pastoor komt langs’, noemt Edwin dit. Vermoeide bekkies rondom de gloeiende kachel, die stilletjes hun bammetje naar binnen werken. Moe, maar voldaan. Zeker in wintertijd. En al helemáál dit jaar.
Vanwaar zijn de bouwers zo voldaan? De bouw van de derde werkboot, de ‘Karperkuil’, gaat namelijk als de brandweer. We leggen het uit.
Oorzaak 1: de buigoven werkt!
Zoals we in onlangs al schreven, hebben we een nu een buigoven om de plastic spanten in de boot te buigen. Dit gereedschap kregen we van Schermer Installatietechniek. Na ruim een maand in werking kan het bootbouwteam niet anders zeggen: “Dit ding is fantastisch!” (En nee, deze uitspraak hebben we niet afgesproken met Schermer…)
We bouwen nu razendsnel een werkboot. Vrijwilliger Marco: “Voorheen waren we voor sommige spanten soms wel drie dagen bezig om er één in te passen: eentonig werk. Door de buigoven hebben we al een soort halffabricaat, die we alleen hoeven af te werken. Net zoals in de 17e eeuwse scheepsbouw.”
Toen werkte men namelijk met ‘halffabricaten’ uit de natuur. “Eigenlijk doen we hier een soort moderne experimentele archeologie”, legt Marco uit (groot geschiedenisfan). “Spanten werden destijds gemaakt van ‘krommerts’; kromme takken of stammen die men in het bos vond. Van nature hadden deze al de buiging had van spanten en die pasten dus makkelijk in de boot. En dat scheelt uren werk.”
Net zoals nu: we besparen ongeveer een maand handwerk per boot.
Oorzaak 2: we hebben een deadline
Daarbij hebben we er (weer) eens een experimentje ingegooid: we hebben een deadline. Voor kerst moet de Karperkuil af zijn. Waarom is dit bijzonder? Nou, een deadline hebben we niet zo vaak, want die geven druk. De meesten die bij ons werken gedijen juist bij rust en structuur. Dat zorgt ervoor dat ze zichzelf weer kunnen herpakken en werken aan persoonlijke groei en toekomstperspectief.
Maar dit is een ander soort deadline, zegt Marco. “Veel van ons zijn hier terecht gekomen omdat we de lat (te) hoog leggen voor onszelf, dan kan een deadline juist frustrerend werken. Zeker als deze onhaalbaar is. Maar voor kerst de boot te water is een heel haalbaar doel, zeker nu we die buigoven hebben. Dan zorgt zo’n deadline er opeens voor dat je juist lekker doorwerkt.’
Oorzaak 3: er heerst FLOW
Hoe komt dat? Die combinatie van snelheid en deadline zorgt voor een hoge rush en flow, bespreken we bij de loeihete kachel. De pastoor is er niet vandaag. Opeens is er een gezamenlijk doel, legt bouwer Daan uit, broodje in de hand. En dat motiveert.
“Je bent er twee dagen niet geweest en het boeisel* zit erop. Iedereen is lekker bezig en gaat helemaal op in z’n werk. Het is fijn om zo’n gezamenlijk doel te hebben, in mijn vorige werk had ik dat niet.”
Ook Marco voelt dat, die al aan twee werkboten meebouwde. “Je ziet de boot onder je handen groeien. En als er iets niet lukt, dan bespreken we samen hoe we dat gaan oplossen. Dat geeft energie.”
Hier kan menig teambuilding-event van leren.
Hoe meer resultaat de bouwers zien, hoe gemotiveerder en trotser ze raken, hoe meer mensen groeien. Het resultaat? Glunderende koppies. Jongeren die je twee maanden geleden niet aan durfden te kijken, knopen nu zelf een gesprekje aan. Ouders en echtgenoten worden trots uitgenodigd om de boot te showen. Toekomstplannen worden gesmeed.
(*Onderdeel van de werkboot. We werken nog aan een werkboot-ABC.)
Plannen met de ‘kerstboot’!
De boot is nagenoeg klaar en het team werkt nu aan de intimmering en het beslag. Die deadline gaan we dus wel halen. Lachend, zo te zien. En dat is maar goed ook, want we hebben plannen met onze kerstboot! Welke …. hoor je binnenkort.
